juni 2020
In de avond van die eerste week, toen de deuren van de verblijfplaats der leerlingen gesloten waren uit vrees voor de Joden, kwam Jezus in hun midden staan en zei: “Vrede zij met u” (Johannes 20, 19-20)
Het was symbollsch mooi geweest, de kerken weer open met Pinksteren. Na weken in onze verblijfplaats, zoals de vrienden van Jezus uit schrik voor joden, wij uit schrik voor het coronavirus, terug buiten. En aan iedereen vertellen: wees niet bang, de vrede zij met u.
In zijn werk “Huis Clos” voert Jean-Paul Sartre drie mensen ten tonele, samen in één huis. De deuren en vensters zijn gesloten, die van het huis en wat erger is ook die van hun hart. Niets brengt hen samen, niets houdt hen samen. Ze hebben elkaar niets (meer) te zeggen. Ze leven naast elkaar, onverschillig, uiteindelijk vol haat. En dan valt het woord: de hel. L’enfer, c’est les autres.
Download deze publicatie
mei 2020
“Tegen het vallen van de avond” (Mc 4.35). Zo begint het Evangelie dat we hebben gehoord. Sinds weken lijkt het erop dat de avond is gevallen. Dichte duisternis heeft onze pleinen, straten en steden bedekt. Zij heeft beslag gelegd op ons leven. Een oorverdovende stilte en een desolate leegte vult alles en waar ze langskomt, veroorzaakt ze verlamming.
Je kunt het voelen in de lucht, je merkt het in de gebaren, de blikken zeggen het. We zijn bang en verloren. Net als de leerlingen in het Evangelie werden we opgeschrikt door een onverwachte en razende storm. We werden ons bewust dat we in hetzelfde schuitje zitten, allen broos en gedesori nteerd, maar tegelijkertijd belangrijk en noodzakelijk, allen geroepen om samen te roeien, allen behoeftig aan troost.
Op deze boot… zitten we allemaal. Zoals de leerlingen, die met éénn stem en angstig zeggen: “Wij vergaan” (v. 38), zo hebben ook wij ons gerealiseerd dat wij niet ieder voor zich kunnen verder gaan, maar alleen samen.
Download deze publicatie
april 2020
Op 21 april wordt de nieuwe kerkraad van de Sint-Pauluskerk gekozen. In vroegere tijden gebeurde die verkiezing met bonen. Het kiezend lid van de kerkraad stak een witte of een zwarte boon in een zakje. Het kandidaat-lid was verkozen als er meer witte dan zwarte bonen in het zakje zaten.
De traditie om met bonen je stem uit te brengen dateert al van de middeleeuwen. De stad Groningen vermeldt dat er in de 15de eeuw een hoed werd gebruikt, waaruit de kandidaatgemeenteraadsleden een boon mochten kiezen. De hoed kon dichtgesnoerd worden, zodat je niet kon zien welke kleur je vast had.
Op 21 april zal het er in Sint-Paulus wat minder folkloristisch aan toe gaan. Uit goede bron hebben we vernomen dat er met stembriefjes zal worden gewerkt. Jammer, de redactie hoopte op foto’s van de oude en nieuwe leden, getooid met zorrohoeden, waaruit af en toe witte en zwarte bonen vallen.
Download deze publicatie
april 2020
Zwarte Gedachten (Een wat vreemde paasboodschap)
Waarde confraters, beste vrienden, van diegene die me zou verteld hebben dat ik deze titel ooit zou gebruiken om mijn kapelheren aan te schrijven, zou ik gedacht hebben dat een kort tot semi lang verblijf in St Amedeus deze mens flink vooruit zou helpen. Maar toch staat de
titel daar!
maart 2019
Op een boogscheut van de Schelde staat dit ‘barok juweel in een gotisch schrijn’.
De voormalige kloosterkerk van de dominicanen uit 1571 is een streling voor het oog: de prachtige barokaltaren, het sublieme meubilair, het belangrijke orgel en de schitterende schilderijen en beelden.
Een Victoriaanse kasteeldame en twee Antwerpse beeldhouwers uit de Provinciestraat. Een verhaal over liefde, geloof en schoonheid.
Download deze publicatie
juni 2018
Ekaterina Romanova was tijdens het afgelopen jaar meermaals te gast in Sint-Paulus.
Ze zong dit jaar in Sint-Paulus de altsolopartijen in de Krönungsmesse (W.A. Mozart) en in de Harmoniemesse (J. Haydn) en is lid van de Camerata, het professionele kamerkoor dat de orkestmissen in Sint-Paulus extra luister geeft.
Haar selectie voor de Kon. Elisabethwedstrijd ging dit jaar niet onopgemerkt voorbij.
Download deze publicatie
juni 2018
Toen Joseph Haydn op 70-jarige leeftijd, in 1802, de laatste van zijn 6 grote missen voltooide (in totaal schreef hij er 14), was hij een cultuuricoon in heel Europa. Haydn was zijn carrière begonnen binnen het traditionele patronagesysteem van de Oostenrijkse Barok.
Het betekende dat hij aanvankelijk bij het keukenpersoneel werd ondergebracht. Aan het eind van zijn leven, binnen de opkomende Romantiek, was Haydn echter een vrij man. Hij diende de prinselijke Esterhazy familie vanaf 1761 als Kapellmeister, werd Oberkapellmeister in 1766 en schreef gedurende 25 jaar inquasi-isolatie een berg symfonieën, kamer- en klaviermuziek én meer dan 100 werken voor het instrument van prins Nikolaus, de ‘baryton’ (een viola da gamba met 6 snaren).
Download deze publicatie
mei 2018
De grootmeester van de Duitse barok deed er meer dan twintig jaar over om zijn ‘Hohe Messe’ te voltooien. Dit gegeven is op zichzelf al bijzonder, gezien de gewoonte van de componist om enorme hoeveelheden muziek af te werken op zeer korte tijd.
Zo is het bekend dat hij tussen 1723 en 1729 ongeveer 300 cantates produceerde. De mis is ook de laatste compositie die Bach afwerkte voor zijn overlijden, een echte zwanenzang. Dit doet sterk vermoeden dat de componist er zelf een grote inhoudelijke en muzikale betekenis aan toekende.
De mis is wellicht ook het eerste werk van Bach dat herkend werd door de critici en onderzoekers als een uitzonderlijk muziekstuk; in 1817 reeds beschreef de criticus en uitgever Hans-Georg Nägeli de mis in si-klein als “het grootste muziekwerk van alle tijden enalle volkeren”.
Download deze publicatie
mei 2018
Sarah Van Mol groeide op in een muzikale familie. Ze studeerde piano en orgel en ontdekte daaruit haar liefde voor zang. In 2001 voltooide ze haar masteropleiding aan het Koninklijk Vlaams Muziekconservatorium van Antwerpen: zang in de klas van BernadetteDegelin, schriftuur in de klas van Peter Thomas.
Masterclasses volgde ze bij Robert Alderson, Susan Roper, Guy de Mey en Gidon Saks. Als soliste kan je haar regelmatig horen bij uitvoeringen van het ‘Stabat Mater’ van Pergolesi, ’The Messiah’ van H ndel, de ‘Johannes-Passion’ van Bach en het ‘Requiem’ van Fauré. Verder zong ze ook de ‘Matthëus-Passion’ en het ’Weihnachtsoratorium’ van Bach, het ‘Requiem’ van Brahms en Vic Nees, het ‘Stabat Mater’ van Scarlatti en Dvorak, allerhande missen van Mozart en de rol van Juliette in de operette ‘Der Graf vonLuxemburg’ van F. L har.
Download deze publicatie
april 2018
Ilse Barbaix startte haar muzikale studies aan de stedelijke academie voor muziek, woord en dans van Gentbrugge.
Op 18-jarige leeftijd vervolgde ze haar opleiding aan het Koninklijk Conservatorium te Brussel, waar ze hobo studeerde in de klas van Paul Dombrecht en Jan Maebe, en lessen Engelse hoorn kreeg bij Alex van Beveren.
In juni 2001 behaalde ze daar haar Meesterdiploma voor de moderne hobo. In september 2003 keerde ze weer naar datzelfde conservatorium om zich te verdiepen in
de historische uitvoeringspraktijk en studeerde er barokhobo, eveneens bij Paul Dombrecht.
Nieuwsbrief
We verzenden een wekelijkse nieuwsbrief met activiteiten en informatie over Sint Paulus.
