Gerestaureerde achtergevel

U zou echt eens moeten komen kijken naar de schitterend gerestaureerde achtergevels van de huizen aan de Veemarkt, die een uniek uitzicht bieden op onze Calvarietuin en zijn beelden.

Profeet Amos (beeldhouwer J.C. De Cock, eerste helft 18de eeuw) trekt het zich niet aan, hij is allang blij dat hij niet meer ingepakt is om hem te beschermen tegen vallend gesteente. Zijn blik is oostzuidoost gericht. Hij, boer, man van het land, houdt angstvallig de bewegingen van de rijzende zon in de gaten. Dat heeft te maken met verzen 8 en 9 uit het achtste hoofdstuk van zijn boek: “En zo zal de aarde beven, en iedereen in het land zal in nood verkeren. Het hele land zal geschokt zijn: het zal stijgen en dalen als de rivier de Nijl. Er komt een tijd dat ik de zon ‘s middags zal laten ondergaan en de aarde overdag donker zal maken”.

Hij schreef de verzen rond 750 v.C. om het volk Israël te waarschuwen tegen hun losgeslagen levensstijl en hij zette daarbij de krachtige woorden van Jahweh in. Onze predikheren zochten in het begin van de 18de eeuw naar voorspellingen die te maken hadden met het lijden en de dood van Christus, zodat ze de uitspraken van de profeten konden koppelen aan hun beeld en aanwezigheid in de tuin. Zo kwamen ze ook bij onze vriend Amos uit.

Kan je ze ongelijk geven als je het verslag over de dood van Christus door Mattheus leest? “Van het zesde uur af kwam er duisternis over het gehele land tot het negende uur. Omstreeks het negende uur riep Jezus met luider stem, zeggende Eli, Eli, lama Sabachtani? Dat is: Mijn God, Mijn God waarom hebt Gij Mij verlaten? … Jezus riep wederom met luider stem en gaf de geest. En zie, het voorhangsel van de tempel scheurde van boven tot beneden in tweeën en de aarde beefde, en de rotsen scheurden en de graven gingen open.”

Met Amos liep het niet goed af, hij stampte te hard tegen hoge schenen. Volgens een joodse legende werd hij wegens zijn profetieën op een ezel gebonden en in een ravijn geduwd. Arme Amos, arme ezel.